نوادا از A.I. که دانش آموزان به کمک نیاز دارند. پاسخ باعث اعتراض شد.
سیستم جدید تعداد دانشآموزانی که در این ایالت «در معرض خطر» تلقی میشوند را 200000 نفر کاهش داد که منجر به سؤالات اخلاقی و اخلاقی سختی شد که در مورد آنها کودکان مستحق کمک اضافی هستند.
نوادا مدتهاست که بیطرفترین بودجه مدرسه را در این کشور داشته است. مناطق کم درآمد در آنجا تقریباً 35 درصد پول کمتری برای خرج کردن به ازای هر دانش آموز نسبت به مناطق ثروتمندتر دارند – بزرگترین شکاف در بین هر ایالت.
یک سال پیش، نوادا تصمیم گرفت تا این وضعیت مشکوک را با کمک هوش مصنوعی ارائه شده توسط یک پیمانکار خارجی بهبود بخشد. در عوض، غوغایی به پا کرد.
A.I. سیستم محاسبه کرد که تخمین قبلی ایالت از تعداد کودکانی که در مدرسه با مشکل مواجه می شوند بسیار زیاد است. پیش از این، نوادا با همه دانشآموزان کمدرآمد بهعنوان «در معرض خطر» مشکلات تحصیلی و اجتماعی برخورد میکرد. A.I. الگوریتم پیچیده تر بود – و نوار بسیار بالاتری را تنظیم کرد.
برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا دانش آموز ممکن است از مدرسه عقب بماند، علاوه بر درآمد، ده ها عامل را سنجید، از جمله تعداد دفعات حضور در کلاس و زبانی که در خانه صحبت می شود. و هنگامی که محاسبات انجام شد، تعداد دانشآموزانی که به عنوان در معرض خطر طبقهبندی شده بودند، از بیش از 270،000 در سال 2022 به کمتر از 65000 نفر کاهش یافت.
در نتیجه، بسیاری از مدارس شاهد ناپدید شدن پول دولتی بودند که به آن متکی بودند. نواحی برای کاهش برنامه ها و تجدید بودجه تلاش کردند.
این نتیجه بسیاری از مدیران مدارس را وحشت زده کرده است که معتقدند تعداد کودکانی در نوادا که نیاز به حمایت بیشتری دارند، از زمان شیوع بیماری همه گیر افزایش یافته است، نه کوچکتر.
همچنین کارشناسان مالی مدارس را که فکر میکردند دولت باید کارآمدتر هزینه کند، شوکه کرد.
پس از گذشت یک سال از پذیرش سیستم جدید توسط ایالت، این تلاش های پرمخاطره سوالاتی را در مورد استفاده از هوش مصنوعی در مدیریت مدرسه و در مورد اینکه چه کسی باید در وهله اول به عنوان یک کودک در معرض خطر به حساب آید، ایجاد کرده است.
میلیونها دانشآموز آمریکایی هنوز از اختلالات ناشی از همهگیری در حال فروپاشی هستند. بسیاری ممکن است هرگز از نظر تحصیلی به موفقیت نرسند، و آنها را رها می کند تا بدون مهارت هایی که برای موفقیت نیاز دارند وارد بزرگسالی شوند. همزمان، ایالتها شاهد کندی رشد درآمد هستند و دلارهای کمکی فدرال منقضی میشوند، که فشار را برای خرج کردن عاقلانه وجوه رو به کاهش افزایش میدهد.
نوادا امیدوار بود سیستم جدیدش گامی در جهت خدمت رسانی بهتر به کودکان محروم باشد. بخشی از این طرح به مدارس پول اضافی برای دانش آموزانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند و برای افراد دارای معلولیت می دهد. اما ایالت همچنین میخواست تجدیدنظر کند که کدام دانشآموزان را در معرض خطر تشخیص میدهد و بیشتر پول خود را صرف کمک به نیازمندترین کودکان میکند.
این تغییر رویکرد برخی از مدارس را دچار سردرگمی کرده است.
آمار فدرال نشان می دهد که در پردیس استفانی آکادمی سامرست در هندرسون، نوا، بیش از 250 کودک کم درآمد هستند. حدود ده نفر بی خانمان هستند. اما مدیر مدرسه، دیوید فوست، گفت که حتی یک دانش آموز در معرض خطر تحت سیستم جدید شناسایی نشده است.
منبع: nytimes