NAO می‌گوید SEND در بحران: «اصلاحات کل سیستم مورد نیاز است».
ناظر مخارج در گزارشی ویرانگر که مقیاس کامل فروپاشی مالی قریب الوقوع را نشان می دهد، تاکید کرده است که دولت جدید باید «به صراحت» اصلاحات «کل سیستم» را در نظر بگیرد.
اداره حسابرسی ملی امروز هشدار داد که سیستم نیازهای ویژه “از نظر مالی ناپایدار” است و دو پنجم شوراها در معرض خطر اعلام ورشکستگی تا مارس 2026 به دلیل هزینه های مارپیچ برای نیازهای ویژه هستند.
NAO گفت که مداخلات دولت برای مقابله با چنین فشارهایی، مانند طرح نجات بحث‌برانگیز «سوپاپ ایمنی»، به سرعت صرفه‌جویی را به دست نمی‌آورد و یک سیستم پایدار ارائه نمی‌کند.
دولت پیش‌بینی می‌کند که فشار بودجه با نیازهای بالا تنها در چند سال 3.9 میلیارد پوند دیگر افزایش خواهد یافت، در حالی که کسری شوراها می‌تواند به نزدیک به 5 میلیارد پوند برسد. در همین حال، نتایج برای کودکان بهبود نمی یابد.
و علیرغم صرف سال‌ها برای تدوین برنامه بهبود SEND، دیده‌بان متوجه شد که دولت محافظه‌کار «برنامه اجرایی کاملاً توسعه‌یافته» ندارد.
گرت دیویس، رئیس NAO، گفت: «با توجه به اینکه سیستم فعلی بیش از 10 میلیارد پوند در سال هزینه دارد و پیش‌بینی می‌شود که تقاضا برای تأمین SEN بیشتر افزایش یابد، دولت باید فوراً فکر کند که چگونه سرمایه‌گذاری فعلی خود را می‌توان بهتر خرج کرد. از جمله از طریق آموزش فراگیرتر، و توسعه یک رویکرد منسجم کل سیستم.”
NAO نه توصیه ارائه کرد. آنها شامل “اصلاح کل سیستم” برای بهبود نتایج و قرار دادن سیستم بر روی “پایه مالی پایدار” و همکاری با وزارت خزانه داری برای ارائه طرحی برای شوراها در زمانی که مصونیت حسابداری – که کسری حساب ها را حفظ می کند – به پایان می رسد. 2026.
همچنین از دولت می‌خواهد تا برای «درک علل ریشه‌ای افزایش» در اعداد SEND و EHCP کار کند و یک «چشم‌انداز و برنامه بلندمدت برای فراگیری در سراسر آموزش و پرورش جریان اصلی» ایجاد کند.
دومی باید “فرصت هایی را برای انطباق ترتیبات بودجه و پاسخگویی برای تشویق به فراگیری در نظر بگیرد”.
دولت جدید کارگر متعهد شده است که مدارس معمولی را فراگیرتر کند، اما هنوز برنامه گسترده تری را فاش نکرده است.
بریجت فیلیپسون، وزیر آموزش، گفت که این گزارش “سیستمی را نشان می دهد که تا حد بحران نادیده گرفته شده است” و کودکان و خانواده ها “به سادگی در هر معیاری شکست خورده اند”.
او متعهد شد که دیگر “چسبنده سیاست گچی و کوتاه مدت” وجود نخواهد داشت، اما هشدار داد که اصلاحات “زمان می برد”.
فیلیپسون با اشاره به برنامه های خود گفت: «در سیستمی که بیش از حد به سمت تدارکات تخصصی و بیش از حد متکی به برنامه های EHC است، این شانس به تعداد بسیار کمی داده می شود – اغلب فقط به نفع خانواده هایی است که منابع لازم برای مبارزه را دارند. برای حمایت».
DfE گفت که مسئولیت پذیری در تنظیمات اصلی را تقویت می کند تا از طریق Ofsted فراگیر شود و از نیروی کار این مدارس برای افزایش تخصص SEND آنها حمایت کند.
همچنین مدارس معمولی را تشویق می کند تا برای افزایش ظرفیت، واحدهای تامین منابع یا SEN راه اندازی کنند.
اما پل وایتمن، دبیر کل اتحادیه رهبران مدارس NAHT، گفت: «چراغ‌های هشدار قرمز چشمک می‌زنند – بدون سرمایه‌گذاری مناسب، اوضاع بدتر خواهد شد و سیستم ممکن است با فروپاشی کامل مواجه شود.
کسری های نیازهای بالا باید حذف شود و سرمایه گذاری فوری و هدفمند برای جلوگیری از رها شدن کودکان در مناطق مختلف کشور مورد نیاز است.
تام ریس، مدیر اجرایی Ormiston Academies Trust، اضافه کرد که فیلیپسون حق داشت که به اصلاح کل سیستم فکر کند، “نه اصلاحات در لبه ها یا تعداد کمی از مناطق خاص”.
اما برای اینکه یک سیستم مدرسه معمولی بتواند بیشتر کودکان را برآورده کند، او گفت: «ما باید فرآیند پذیرش مدارس تخصصی را از رویه شمول جریان اصلی جدا کنیم – مدارس را قادر می‌سازد تا آنچه را که جوانان نیاز دارند از طریق تمرینات متخصص و مبتنی بر شواهد ارائه دهند».
دیم راشل دی سوزا، کمیسر کودکان، گفت اکنون زمان “رهبری جسورانه با تمرکز بر پیوستن به خدمات آموزشی، بهداشتی و مراقبتی است”.
اما آنا برد، رئیس انجمن کودکان معلول، هشدار داد که اگر اصلاحات انجام شود “باید با مشورت والدین انجام شود و ضروری است که کودکان حقوق مهم قانونی را از دست ندهند”.
منبع: schoolsweek