آیا باید بر روی «انگلیسی استاندارد» در مدارس پافشاری کنیم؟
من ریاست یک میزگرد پر جنب و جوش در مورد سخنوری را در جشنواره آموزش ماه گذشته بر عهده داشتم. از اعضای پانل خواسته شد تا نظرات خود را در مورد یادگیری و آموزش «انگلیسی استاندارد» در کلاس‌ها و اینکه آیا «صحیح صحبت کردن» یک هدف آموزشی مطلوب است، ارائه دهند. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، اعضای پانل به شدت مخالف بودند.
پروفسور راب دراموند، متخصص زبان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه متروپولیتن منچستر و نویسنده کتاب شما همه صحبت می‌کنید: چرا ما چیزی هستیم که صحبت می‌کنیم، وجود «انگلیسی استاندارد» را به شدت تکذیب کرد. “این چیست و چه کسی آن را صحبت می کند؟ من دوست دارم بدانم، “او گفت.
دراموند معلمان را تشویق کرد تا صحبت های سازنده اجتماعی را در کلاس درس اولویت دهند، تنوع زبانی، تغییر کد و مجموعه های متنوع را در نظر بگیرند، زیرا هویت جوانان نیازمند درک پیچیده ای از رابطه بین گفتگو و تجربه زیسته است.
برای مثال، مردم ممکن است به او به عنوان نمونه ای از موفقیت «انگلیسی استاندارد» نگاه کنند. او یک مرد سفیدپوست تحصیلکرده با چندین شاخص امتیاز است. با این حال، «نوعی» و «تو می‌دانی» سخنان او را نقطه‌گذاری می‌کنند (از مخاطبان دعوت می‌شود تعداد دفعات استفاده او از این کلمات را بشمارند)، همانطور که «مثل» گفتار افراد جوان‌تر را نشانه‌گذاری می‌کند. اگر این «انگلیسی استاندارد» نیست، چیست؟
قمر شفیق، معلم زبان انگلیسی و هماهنگ کننده EAL/ضد نژادپرستی در آکادمی د فررس در برتون آپون ترنت، اصرار بر زبان انگلیسی استاندارد در کلاس درس خود دارد.
او معتقد است که در حالی که نباید بین اشکال مختلف زبان انگلیسی نخبه گرایی وجود داشته باشد، انگلیسی استاندارد کارکرد مهمی برای موفقیت تحصیلی دارد. این امر مستلزم تمرین عمدی برای مهارت است و نمی‌توان آن را به شانس واگذار کرد زیرا دانش‌آموزانی که در معرض آسیب هستند بیشترین آسیب را خواهند دید.
شفیق تجربه خود را از نقل مکان به انگلستان در سن 6 سالگی، بدون صحبت کردن به انگلیسی، توضیح داد. او بر این باور است که موفقیت تحصیلی و حرفه‌ای بعدی او نتیجه مستقیم اصلاح اشتباهات او چه نوشتاری و چه شفاهی از جمله نحو و تلفظ توسط معلمانش بوده است. وی خطاب به حضار تاکید کرد که همه معلمان خوب شاگردان خود را اصلاح کنند.
خوشحالم که این همه صدا و بیشتر شنیده می شود
در همین حال، آماندا مورگن، رئیس آموزش، تأثیر و سیاست در Voice 21 (موسسه خیریه ملی سخنوری)، از تحقیقات انجام شده در مدارس Voice 21 در مورد رویکردهای فریب محوری برای توسعه واژگان استفاده کرد، که تخصص معلمان را در راه های زبان (از جمله واژگان) بسیج کرد. ) در زمینه های موضوعی متفاوت استفاده می شود.
این «سخنرانی انضباطی» (مانند صحبت کردن مانند یک دانشمند یا صحبت کردن مانند یک مورخ) چارچوبی را برای معلمان ارائه می دهد تا تصمیم بگیرند که چه زمانی و چرا جوانان را در استفاده از زبان فنی راهنمایی کنند.
در حالی که دراموند اذعان داشت که «زبان‌های رشته‌ها» مهم هستند، او وجود «استاندارد» را رد کرد که می‌توان آن را در زمینه‌های کلاس بدون تأثیر منفی بر دانش‌آموزان از قبل محروم استفاده کرد.
برای پایان دادن به جلسه پانل، از اعضای میزگرد خواسته شد تا عواقب اصرار بر «انگلیسی استاندارد» در مدارس را در نظر بگیرند.
دراموند تا حدی با تکیه بر کار دکتر ایان کوشینگ هشدار داد که این رویکرد به احساس هویت جوانان و ارتباط آنها با جوامع محلی/منطقه‌ای آسیب می‌رساند و همچنین نابرابری را برای دانش‌آموزانی که لهجه، گویش و رپرتوارهای زبانی آنها “غیر” تلقی می‌شوند، تداوم می‌بخشد. -استاندارد’.
شفیق، به عنوان یک متخصص کلاس درس، واقعیت های ارزیابی را شناسایی کرد. طبق تجربه او، دانش آموزان برای اینکه بتوانند خوب بنویسند، باید بتوانند خوب صحبت کنند. دانش‌آموزان کاملاً قادر به تغییر کد هستند و شفیق اذعان داشت که در مکالمه‌های اطراف مدرسه بیشتر از کلاس درس با دانش‌آموزان صحبت می‌کند.
برای او، استفاده از انگلیسی استاندارد برای یک هدف و در چارچوب مناسب است. موفقیت در ارزیابی های ملی ارز موفقیت آینده است. جوانان و والدین آنها انتظاراتی در مورد آنچه دانش آموزان فراتر از مدرسه به دست خواهند آورد و معلمان به آنها برای رسیدن به این موفقیت کمک خواهند کرد، دارند. حمایت اضافی برای سخنوری به نفع این دانش آموزان خواهد بود.
مورگن یک راه میانه را پیشنهاد کرد: تجهیز جوانان برای صحبت در مورد گفتگو. آنها باید طیف وسیعی از “انگلیسی ها” را در اختیار داشته باشند که به خوبی برای انتخاب و بحث درباره نحوه صحبت کردنشان مجهز باشند.
ما با علاقه منتظر یافته ها و توصیه های کمیسیون آینده آموزش Oracy در انگلستان هستیم، به ویژه در رابطه با اولویت بندی (یا نه) “انگلیسی استاندارد” در کلاس درس.
به نوبه خود، خوشحالم که همه این صداها و بیشتر شنیده می شود. اگر چیزی باید استاندارد باشد، مطمئناً چنین بحثی آشکار در مورد تصمیمات بزرگی است که بر آموزش تأثیر می گذارد.
منبع:schoolsweek